نکات مهم پرورش جوجه یک روزه
نکات مهم پرورش جوجه یک روزه : تخم نطفه دار مرغ بعد از پروسه زمانی 21 روزه در دستگاه جوجه کشی تبدیل به جوجه می شوند که نکات مهم در مورد پرورش جوجه های یک روزه را در این مطلب توضیح خواهیم داد. بعد از تهیه تخم نطفه دار مطمئن و با برنامه ریزی و ضدعفونی دستگاه جوجه کشی بر روی شانه های مخصوص ستری چیده و در دستگاه قرار دهید. دمای ستر مرغ 37.7 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی مرحله ستر 55 درصد و دمای هچر 37.2 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی مرحله هچر ( 3 روز آخر ) 70 درصد می باشد. تخم نطفه دار ها بعد از 10 روز نطفه بینی می شود و تخم نطفه دار های پرتی را از دستگاه جوجه کشی خارج نمایید تا مابقی تخم نطفه دار ها بدون مزاحمت تبدیل به جوجه شود.
اولین علائم بعد از هچ جوجه ها از دستگاه جوجه کشی خشک شدن پر پشت گردن می باشد که با مشاهده این علائم جوجه ها را بصورت تعداد از دستگاه خروج نمایید، جوجه های خارج شده از دستگاه جوجه کشی را در اتاقی گرم با دمای 30 تا 35 درجه سانتی گراد ( دمای کف اتاق ) نگهداری نمایید و برای رساندن دمای کف به این درجه حرارت بهترین راهکار مادر مصنوعی می باشد.
مادر مصنوعی با یک حلب گرد و در زیر آن از المنت ، لامپ مادون قرمز ( جیوه ای ) و یا لوله های آب گرم تهیه می شوند که بهترین مادر مصنوعی برای جوجه های جوان می باشد که تا 10 روز اول زندگی در زیر آن پرورش می یابند. از هفته اول به بعد هر هفته 2 درجه از دمای محیط پرورش را کم کنید تا جوجه های تازه هچ شده به شرایط عادی محیط عادت کنند.
نکات مهم در مورد پرورش جوجه های یک روزه
جوجه های جوان تا 2 روز اول زندگی نیازی به تغذیه ندارند و از ذخیره کیسه زرده جذب شده خود استفاده می کنند. جوجه ها تا 2 روز اول زندگی خود از محلول آب و شکر + مولتی الکترولیت به نسبت مشخص مصرف می کنند. جوجه های جوان بدلیل اینکه پیوسته در داخل دستگاه جوجه کشی آب بدن خود را از دست می دهند، سریعا” دهیدراته می شوند. این حالت حتی در دستگاه هچر ، اتاق انبار جوجه ها و یا در حین جابجایی طولانی مدت رخ می دهد. معمولا برای کاهش خطر دهیداتاسیون جوجه ها ، افزایش رطوبت نسبی در مدت انبار و یا منتقل کردن جوجه های 1 روزه توصیه می شود.
دمای مطلوب بدن جوجه یک روزه حدود 40 – 40.5 درجه سانتی گراد می باشد. در این دما جوجه احساس راحتی می کند و بدنبال آب و خوراک می رود.
اما تغییر دمای نرمال بدن بواسطه راه های تشعشع ( دیواره های سالن و کف ) موجب ناراحتی و سستی پرنده می شود. وقتی دمای بدن پرنده به 41 درجه افزایش می یابد ( 0.5 درجه بیش از حد نرمال ) پرنده شروع به له له زدن می کند. این عکس العمل پرنده موجب افزایش اتلاف رطوبت از بدن می شود و در وضعیت حاد ، جوجه ممکن است در مدت 24 ساعت بیش از 5 گرم و حتی گاهی بیش از 10 گرم رطوبت بدن خود را از دست دهد. در این حالت اگر رطوبت نسبی سالن را افزایش دهیم در حقیقت مانع از دست رفتن رطوبت بدن جوجه شده ایم. اما از طرفی دیگر با این کار مانع خنک کردن پرنده توسط خودش شده ایم. در صورتی که جوجه احساس راحتی کند و از طریق بینی نفس بکشد ، تغییرات رطوبت نسبی تاثیر اندکی بر میزان اتلاف رطوبتی پرنده خواهد داشت.
